Szafran, jedna z najbardziej luksusowych i ciekawych przypraw na świecie jest używany w gastronomii narodowej od Maroka po Himalaje. Jest nieodzownym składnikiem takich dań jak risotto z Mediolanu, kaszmirskie curry czy hiszpańska paella. Stosowano go jako przyprawę, perfumy, atrament czy lek przeciwko niektórym chorobom. 

Najdroższe “czerwone złoto” uzyskuje się z wysuszonych znamion kwiatu krokusa uprawnego (łac. Crocus sativus). Z całego kwiatu przydatne są tylko trzy nitki, które są małymi włóknami zbierającymi pyłek.

Przyprawa ta osiąga wysokie ceny, ponieważ jej uprawa, zbiór i obsługa są bardzo wyszukane.

Potrzeba około 250 000 kwiatów, żeby wyprodukować jeden kilogram czystego szafranu.

Dlaczego więc nie udało się mu wejść na rynek międzynarodowy z większą siłą?

Jego cena różni się znacznie w poszczególnych krajach, ale dla przeciętnej referencji, gram sprzedaje się za 18 dolarów. Największym problemem jest to, że rynek jest pełen podróbek, które ograniczyły wzrost produktu, który, jeśli jakość jego pochodzenia będzie certyfikowana, może stać się międzynarodowym produktem o dużej renomie.

Najwięksi producenci „czerwonego złota” na świecie

Iran dostarcza około 90 % szafranu na rynek, co czyni go największym producentem i eksporterem na świecie. Kolejne są Hiszpania, Maroko, Indie i Grecja. 

Jak rozpoznać prawdziwy szafran i nie zostać oszukanym przy jego zakupie?

Upewnij się, że każda nitka jest postrzępiona na jednym końcu.

Zwróć uwagę, czy mają one głęboki czerwony odcień, a gdy je zanurzysz, czy woda zmieni kolor na pomarańczowo-żółty.

Powąchaj nitki i połóż je na języku. Fałszywy szafran ma bardzo mało aromatu i smaku. Ten prawdziwy musi pachnieć trochę jak owoce i kwiaty.

Ponadto, powinien smakować jednocześnie słodko i gorzko.

Podróbki szafranu

Prawda jest taka, że handel szafranem nie rozwija się silnie z powodu podróbek.

Na początku tego roku na rynku europejskim znaleziono kilka syntetycznych produktów z barwnikami sprzedawanymi jako szafran.

Botanik Sally Francis wykryła w Holandii gatunek zwany krokoszem balwierskim (ang. safflower), powszechny substytut szafranu.

Nawet legalny szafran różni się znacznie jakością, w zależności od tego, skąd pochodzi.

„Różnica między szafranem klasy I i III jest gigantyczna. To jak porównanie taniego samochodu do Lamborghini”, powiedziała Francis.

“Czerwone złoto” dla poprawy zdrowia

Według ostatnich badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Kastylii-La Manchy, crocin i safranal – dwa z trzech głównych składników szafranu – czynią z tej przyprawy korzystną broń w walce z depresją, otyłością, chorobą Alzheimera, zaburzeniami wzroku, starzeniem się komórek i obniżaniem ciśnienia krwi. Na uwagę zasługują również jego właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne.

Choroba Alzheimera i utrata pamięci 

Szereg badań klinicznych wykazał pozytywny wpływ szafranu na zdolność uczenia się i pamięć. Może on pomóc w leczeniu choroby Alzheimera i innych chorób neurodegeneracyjnych.

Utrata masy ciała i poprawa erekcji

Wykazano, że po kilku tygodniach używania szafranu przyczynia się on do znacznego zmniejszenia masy ciała. Ponadto jego wpływ na poprawę samopoczucia ma pozytywny wpływ na sytość, dlatego jego stosowanie może zmniejszyć ilość przekąsek.

Korzyści płynące z tej przyprawy u mężczyzn z problemami z erekcją zostały również udowodnione w kilku badaniach.

Odwiedź mój kanał YouTube!